> วันอังคารที่ ๒๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗
วันเวลาผ่านไปเร็ว เดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืน เราต้องใช้วันเวลาที่ผ่านไป เพื่อการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งกันนะลูก
> วันพุธที่ ๒๖ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗
ช่วงนี้ เข้าสู่บรรยากาศชวนบวช เราจะได้มาทบทวนอานิสงส์ของผู้ชวนบวชกัน พยายามรักษาใจให้ละเอียดกันนะลูก ลูกต้องฝึกไปให้ถึงจุดที่หายสงสัยด้วยตัวของเราเอง ไม่หายสงสัยไม่ได้ใจหยุดนิ่งเราจึงหายสงสัย เพราะวัตถุประสงค์ คือ เราต้องมีที่พึ่งด้วยตัวของเราเอง ถ้าใจยังไม่หยุดนิ่ง ก็ยังมีความสงสัยอยู่ และยังเป็นที่พึ่งให้กับตัวเองไม่ได้ เราต้องฝึกธรรมะให้เป็นปกติเหมือนกับลมหายใจเข้าออกที่เป็นธรรมชาติของตัวเอง
> วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗
ตั้งใจนั่งธรรมะกันให้ละเอียด หมั่นประกอบความเพียร ทำให้ถูกหลักวิชชา ทั้งภาษาบาลีว่า ภาวิตา พหุลีกตา ทำซ้ำ ๆ ทำบ่อย ๆ เดี๋ยวใจจะละเอียดขึ้นไปเอง
> วันศุกร์ที่ ๒๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗
ยังแข็งแรงกันอยู่ต้องรีบลุยนั่งธรรมะกันนะลูก ให้ใจวนเวียนอยู่กับบุญ อยู่กับธรรมะ ทําใจให้นิ่ง ๆ ทำเฉย ๆ การเห็นภาพภายในก็จะค่อย ๆ ชัดเจนขึ้นไปเอง ฝึกไปเรื่อย ๆ ใจเย็น ๆ จนเกิดกระแสแห่งความเย็น ความบริสุทธิ์ มีความสุข ใจจะหยุดนิ่งและไม่ติดอะไรเลย ถ้ามีกระแสแห่งความสุขและความเย็นแบบนี้เกิดขึ้น ใจจะเบิกบาน มีความชุ่มชื้น ถ้าลูกยังทําแบบนี้ไม่ได้ ก็ต้องทำนิ่ง ๆ เฉย ๆ ต่อไปด้วยใจเย็น ๆ
